Deze zal gaan over het mooie leven dat ik het komende half jaar ga beleven in het Thaise land en wat er verder nog in mijn mooie hoofdje zal verschijnen… kan zijn over de krankzinnige en knotsgekke toestand in de wereld vandaag de dag, over voetbal, over cocktailtjes drinken op het strand met deze of gene of over leuke working girls of whatever…
Kortom: over Het Leven en de Liefde <3
Woensdag 1 mei 2024, laatste episode from Bangkok…
HOT MAK MAK KOH PHANGAN, NICE LAST WEEKS BUT HOME SWEET HOME…
Een hele goeiesmorgens vanuit het koffietentje van Mama op 31 mei, 8 uur ‘s ochtends in Bangkok. De dag dat ik weer vertrek naar het fijne Utrechtse land.
Vanavond om 23:40 uur vlieg ik en ik zit dit nu te tikkelen vanuit de fijne lobby van mijn Suksawad hotel. En ik heb daar wel weer zin an, want ik ben erachter gekomen dat 6 maanden van huis zijn tóch net iets te lang is. Uiteraard heb ik het altijd en overal enorm naar mijn zin, maar het is zéker in april – overdag – echt té heet in Thailand. Tegen de 35 graden en je kunt gewoon niks doen. Nu ben ik daar een professional in zoals jullie wel weten lol, maar het is gewoon niet leuk meer. Maar het zal ook wel de leeftijd zijn hè ;-))? Een volgende keer is 3 maanden wel genoeg. Dit gezegd hebbende volgen nu nog een paar kleine en lollige avontuurtjes van ondergetekende in mijn laatste maandje in het Thaise land en ik begin speciaal voor mijn goede vriend Dennis – wie kent hem niet 😉 met een super tof 2e hands shirt, dat ik op de laatste zaterdagmarkt voor mijn vertrek op Phangan kocht van onze eigen Johan Cruijff. Althans, in mijn gedachten want ik dacht dat onze Dennis dit wel kon waarderen of zoiets. En Cha cha was er natuurlijk ook weer eens bij haha lol mucho lol!
Man wát hebben we die avond weer gelachen met zijn allen en ik was rond 3en weer behoorlijk mau mak mak, maar ja je leeft maar één keer toch ;-)? Zie hier alle leuke lieve menschjes die er ook bij waren….
En later op die vrijdagavond ben ik nog naar de altijd gezellige walking-street gegaan waar ik lieve gekke Nui weer eens tegenkwam en we gezellie een biertje hebben gedaan. Ik ken haar al een paar jaar, ze is just een lieve vriendin. Ze is een lekkere freelancer en we denken ook een voltijd ADHD-er lol!
Nu zat er voor ons toch een lekker Thais kontje dus ik vraag met een knipoog aan Nui of ze het goed vond of ik er een foto van zou maken, zegt ze: ‘ofcourse, why not ;-)?!’ En dit is serieus de allereerste “dit-soort-foto-” die ik heb gemaakt. Kwam ook omdat ik dit eerder zag op een Chao Prao – boot. Er zat daar een of andere Japanse Toerist hetzelfde te doen. “Hey! dacht ik, niet eens zo’n slecht idee ;-)! haha en de rest is history, lol!
Die avond of beter gezegd dezelfde nacht was ik door alle vrolijkheid mak mak toch een partijtje jippig geworden dat ik een werkelijk super leuke lieve en lekkere Thaise working girl uit de Butterfly bar heb meegenomen naar Bungalow me 😉 én ik had de dag ervoor een kleine meevaller gekregen; ik kreeg 200 euro terug van mijn vooruitbetaalde eigen risico. En ik doe niet veel in mijn Leven, maar wát ik doe, doe ik goed, dus ze vond het helemaal super! Ook mijn lomantisch verlichte balkon vond ze geweldig. Mooi zo; Iedereen weer blij :-)!
Maar oh my Buddha lieve mensen, ik heb de volgende vier dagen niks gedronken want het was wel weer even genoeg geweest. Ik heb daar dan ook helemaal geen zin in. Maar ik denk – nee, wéét zeker 😉 dat ik ce soir in da plane weer een lekker rood wijntje ga nemen en ik koop voor de zekerheid eerst maar ff tax free een hele bottle. Jazeker wel. Hope i can find the same one 😉 lol mucho lol! En dan is het cirkeltje weer rond.
En op deze fijne rustige dagen heb ik weer een fijne strandwandeling gemaakt en voor bij Phangan Bungalows was de laatste dagen dit super leuke hondje wat een paar uur lang vissen probeerde te vangen, wat hem natuurlijk niet lukte. Maar dat donderde hem uiteraard niet.
En nu we toch bezig zijn ga ik besluiten met het volgende super vredige tafereeltje; een laatste sunset at Phangan Bungalows. Niks meer aan doen.
Goed lieve mensen, het was me een waar genoegen om een en ander met jullie te delen – óók mijn hondenavontuur in Bali op facebook – en ik hoop dat velen inmiddels ‘wakker’ aan het worden zijn, want met al die oorlogen van de griezels die momenteel gaande zijn, wilde ik eerst het volgende nog kwijt:
Please wake the fuck up and then there is only love…
En bla bla bla, maar ik verlang eigenlijk vooral naar mijn fijne huisje in het Utrechtse mét de twee liefste katten ter wereld: Pinkie en Amy. Dus ik zou dan liever besluiten met iets wat ook het geschrevene hierboven aantikt, same same but different 😉 haha tromgeroffel tromgeroffel, tadaaaaaaaaa hier komt ie:
HOME SWEET HOME :-)!
Liefs,
Michiel X
Zondag 10 maart 2024, 7e episode…
LEFT KOH PHANGAN, STUCK IN KL, PORT DICKSON EN MEER…
Een hele goeiesmorgens van jullie ex-Pornstar 😉 haha lookie lookie, hier ben ik maar weer eens. Solly solly dat ik al mijn fans zo lang heb moeten laten wachten, maar het is ook zo heet en er gebeurt weer van alles. Leuke en minder leuke dingen. Deze foto is genomen in bloody Kuala Lumpur, de rottigste stad van de wereld, alwaar ik niet verder mocht reizen naar Bali godverdegodver! Zal jullie straks vertellen waarom niet. Zinloos K U T verhaal 🙁
Afijn, mijn twee goede vrienden uit Amsterdam waren ook naar Phangan gekomen; Alex en Erwin samen met zijn pasgeboren zoontje Jace en zijn vriendin Mariska. Verdomd leuke tijd gehad met elkaar. We kunnen lezen en schrijven met elkaar.
Erwin bleef maar een paar dagen, die zijn doorgegaan naar een of andere trekpleister lol, maar Alex is nog steeds op Phangan. Hij komt ook dinsdag of woensdag naar het altijd lollige Bali… We hebben altijd zoveel pret samen; we zijn zelfs als twee heuse jongbejaarden 😉 haha maar weer eens een kijkje gaan nemen op een Full Moon Party en Alex dacht als kersverse 50er; ‘ach, why not? Can doooooooooo ;-)! ‘ Zie hier…
Geniaal toch? Laat die jong-bejaarden maar schuiven haha lol en hier komen nog een paar leuke pics vanaf Phangan…
en nog wat prachtige diertjes 🙂 de eerste is de super lieve en zachte hond van Pim waar ik inmiddels weer verbleef in mijn fijne bungalow, die ik op de eerste avond overheerlijk heb ingewijd met een leuke Thaise schone ;-)) Beterrrrrrrrrr
Hoe dan ook, Michael International zou op 28 februari weer lekker een maandje naar Bali gaan, ware het niet dat ze me op Kuala Lumpur tegenhielden, want mijn paspoort was nog maar 3 maanden geldig. En die idiote autoriteiten willen dat ie nog minimaal zes maanden geldig is. Nooit echt bij stilgestaan, dat sommige landen deze volstrekt absurde eis stellen. Takkezooi 🙁 !! Ik mocht dus via een VIP sluis de airport verlaten, om een dezer dagen naar de Nederlandse Ambassade in Kuala Lumpur te gaan om mijn paspoort te laten vernieuwen. Zo bloody ergerlijk weer, want KL is by night nét te doen, een mager zeventje lol, maar in daytime vind ik het de most ugly city van de hele wereld! Sombere grote grijze gebouwen, smerige straten etc etc, een beetje vergelijkbaar met Bombay en Manilla. Goed, ik een cheap hotelletje gevonden en ben vrijdagochtend metéén naar de ambassade gegaan, waren die natuurlijk weer dicht, verdomme. Ik terug op maandag en daar was een uiterst vriendelijke en behulpzame medewerker die me zei dat ze een spoedprocedure hadden voor 10 euro meer. Dan zou hij binnen 5 werkdagen klaar zijn. Yesssss, please zei ik dus afgelopen vrijdag was hij ready, maar dan zijn ze dus dicht 🙁 En morgen is het een of andere religious day op Bali, dus ik ga hem dinsdag ophalen en dan vlieg ik om 17 uur alsnog naar Bali. Zucht! Dit stompzinnige geintje kost mij dus een kleine 2 weken, pfffff no gooooooood 🙁
En hier zit ik rond de klok van 17en aan een eerste biertje in een leuk local cafeetje/restaurant vlakbij mijn hotel in Kuala Lumpur…
Goed, ik ging vrijdagavond uiteraard ‘gezellie’ naar Bukit Bintang en ontmoette in een bar een leuke zangeres, die in Port Dickson woonde aan zee, 2 uurtjes met de bus vanaf KL en ik wilde uiteraard KL zo snel mogelijk verlaten, dus ik nam de uitnodiging maar wat graag aan 😉 Zo gezegd, zo gedaan! Ze heeft een heerlijk huisje aan/bij het water, alle ruimte én ze vangt ook allerlei behulpbehoeftige katten op. Super mooi van haar, ze heeft er op dit moment 15! Echt té lief! Moet je net mij hebben… Verder heeft ze ook nog een leuke dochter van 22 die ook zingt; ze traden die vrijdag samen op en ze heeft ook nog een heel lieve zoon van 26 die zwak begaafd is… uiteraard was ik metéén vier handen op één buik met hem, al in dat café waar hij mee was gekomen met zijn moeder, want hij heeft gewoon 24 uur per dag zorg nodig. Ze was op de wereld gezet voor haar zoon én al haar andere lieve kindjes; alle katten… Echt zo veel respect voor hoe zij dit allemaal voor elkaar bokst. Al heeft ze wél een lichtelijk drankprobleem, maar soi dit is haar uiteraard vergeven ;-))
Hier zit ik bij haar thuis op de bank met haar lieve zoon en twee van haar poesjes, waarvan ze er eentje naar mij vernoemd heeft – Mickie – want hij loopt óók mank haha ;-)) leuk hè?
Maar in dat hele Port Dickson gebeurt helemaal niets. Het is ook het grootste gedeelte moslim, dus alles sluit vroeg en er zijn geen leuke cafeetjes of wat dies meer zij. Maar alles beter dan Kuala Lumpur natuurlijk. En ik heb mezelf voor dit weekend getrakteerd op een luxe hotel á 50 eurie per nacht, mag ook wel eens een keertje hé ;-), ook omdat Kay – zo heet ze – hier 2 minuten vandaan woont. Om 17 uur komt ze me ophalen, want dan gaan we bij haar lekker BBQ-en met de family…
En dit is het strand van Port Dickson met de leuke beach bar van Ian, die mij illegaal twee biertjes verkocht 😉
En nu aanstaande dinsdag op naar Bali 🙂 Tot 28 maart, want dan vlieg ik weer terug naar Bangcoooooock voor mijn laatste maandje in het Thaise land en ik zou willen zeggen:
Relax en enjoy the ride whatever comes your way 😉
Liefs,
Broekie
Zondag 14 januari 2024, 6e episode…
ARRIVEZ KOH PHANGAN, HOME SWEET HOME
Een goeiesmorgens lieve mensen,
solly voor mijn ietwat lange afwezigheid, maar ik wilde op oudjaarsdag een geweldige jaarafsluiting tikkelen over alle mooie menschjes én diertjes en alles, werkte de techniek weer eens niet mee; ik kon geen foto’s uploaden verdorie, kleine 2 uur bezig geweest en het toen maar gelaten. Maar het bleek aan de internetverbinding te liggen, dus here I am again! lol mucho lol!
Afgelopen maandag rond 17 uur eerst twee van deze overheerlijke borden met verse mosselen verorberd, 60 baht each! waarna ik vanuit Bangkok om 18 uur old-Thai-style met de nachtbus ben vertrokken richting mijn oh zo geliefde koh Phangan… En lookie lookie de pink plate ;-))
Goed mensen, ik had Pim al ingeseind dat ik er weer aankwam na 4 jaar afwezigheid door die ellendige wereldwijde Cojona-hoax en vroeg of ze mijn bungalow kon reserveren second row in the back mét seaview en ocean breeze ofcourse, want je blijft natuurlijk een true Ocean Man hè? lol! Maar potjandorie nog an toe, ze was al helemaal volgeboekt grrrrrrr, dus ik moest wat anders gaan zoeken… welnu, dat viel nog niet mee want Phangan is changing to the worst. Ze zijn echt overal aan het bouwen, bouwen en bouwen no goooood en ‘goedkope’ seafront bungalowtjes zijn nagenoeg niet meer te krijgen voor rond de 500 baht 🙁 Nu alleen maar vanaf 1500… Dinsdag ben ik een halve dag op zoek geweest naar seafront bungalowtje, helaas zónder succes. Maar Chieltje zou Chieltje natuurlijk niet zijn alstie geen geschikt alternatief zou hebben gevonden. En there you go ik vond voor maar 10000 baht per maand een super fijne en grote loom mét balcony én….een gratis liefste poes van de wereld 🙂 Dus het eerste poesje is al binnen ;-))) haha dat er maar vele mogen volgen lol mucho lol! Hier dus rechtsboven; zo word ik nu elke dag wakker met mijn eigen koffie-press sjebeng en kijk ik heb ook al een keertje home-geborreld met mijn nieuwe huisgenootje die niet weg te slaan is. Just wonderful! En als ik weer terugkom na mijn ontbijtje en baantjes trekken bij Pim – yes yes sixpack is coming ;-)! haha – ligt ze weer heerlijk op mijn bed of gewoon lekker ergens op de vloer…
en kijk ook ‘s ff naar mijn vely lomanic loom with candles en evelything lol!
Echt niet meer normaal hè, zo leuk! Maar ik heb zojuist bij Pim per 10 februari weer mijn bungalow at sea geboekt, want I really need sea breeze 😉 En ná m’n ontbijtje genuttigd te hebben, ga ik 4 keer (!!) op en neer van de schommel naar het middelste eilandje; 8 verdomd grote banen, dus sixpack is wederom coming haha lol!
Trouwens, ik vergeet jullie bijna nog het volgende te vertellen… toen die Cojona-bull shit begon zat ik op Koh Chang en werd ik gebeld door Pim, dat mijn goede Oostenrijkse vriend Bernie plotseling was overleden. Een andere vriend vond hem dood in zijn bungalow. 52 jaar oud 🙁 Hij dronk best stevig en hij blowde ook behoorlijk en hij nam geregeld een valiumpje voor het slapen gaan, maar verder was hij een heul sportief typje en super leuke gozer! Ik kende hem vanaf de allereerste keer dat ik naar Phangan ging en hij was vaak m’n buurman op de front – row – beach – bungalows. Hij kwam elk jaar 6 maanden. Zo naar allemaal. Ik heb dus geholpen met de traditionele Thaise begrafenis die hij kreeg met monniken, oven en as en we hebben hem uitgestrooid in ook zíjn Wok Tum Bay voor Phangan Bungalows. Ik weet nog dat Alex en ik ieder de helft van zijn as kregen in een grote zak (dat was me toch zwaar!) en we zouden de 2 zakken de volgende dag uitstrooien. Goed, ik zat nog wat te drinken die nacht en besloot mijn helft al uit te strooien op het punt waar hij altijd te water ging met zijn luftmatrasse. De volgende dag was er dus nog de andere helft over en enigszins beschaamd zei ik tegen Alex dat Bernie al voor de helft in het water lag 😉 Oh joh, alles klar, sehr gut reageerde Alex tot mijn grote vreugde haha en het was goed. Het was voor mij de 1e keer na Cojona dat ik weer terug was dus jullie begrijpen dat ik een traantje heb moeten laten, toen ik mijn baantjes trok naar dat eilandje, waar we een mooi gedenkteken hebben achtergelaten. Dit is hem… nóg steeds is het mega zonde dat hij er niet meer is op Phangan. Zó gezellie was hij.
En op die plek waar ik mijn 1e baantjes trok drie dagen geleden, dobberde Bernie praktisch élke dag op zijn mooie hemelblauwe luftmatrasse en daar gaat hij…
God hebbe zijn ziel. Amen.
En dan nu weer ff wat anders lieve mensen, jullie zullen je wel afvragen of Boem Boem Broekie nu al eens van bil is gegaan, maar ik kan jullie mededelen dat tot op heden de God van de lichamelijke liefde nog niet langs is geweest 😉 Alleen kwam natuurlijk één van mijn trouwste fans Cha Cha weer eens een poging doen mij te verschalken. Zó leuk, zo gaat het al jaren haha lol mucho lol nadat ze voor de tichtse keer weer naast me is komen zitten en wanhopig naar mijn kleine grote Chieltje grijpt zeg ik tegen haar slash hem: Noooooo Cha cha, can not doooooo! Zegt het weer: ‘Why nooooooot?’ waarop ik zeg: i don’t really fancy you én I just need a real girl ;-))) ‘Why?’ zegt ie dan weer haha, dus dit is alles folks. Ze is ook de eigenaar van Cha Cha restaurant op de geweldige foodmarket in Tong sala near the pier. En hier is ze…
Trouwens, hier komt nóg een fijn plaatje van heuse katoy Jom of Pom van wie ik mijn brommer heb gehuurd veur maar 100 baht per dag. Een oud barrel, maar die wil ik altijd. Ze is ook al jaren ‘een vriend/vriendin’ en ze is ook helemaal weg van een andere goede vriend uit Amsterdam, Lexie die 12 februari aankomt en hij maalt ook helemaal nergens om als jullie begrijpen wat ik bedoel, maar dat zal ;-)))) Ze zijn allebei super lief en hebben hun hartje op de goede plaats. Pom zit al: Alex maybe we can go merry?! hahahaha zo leuk!
Goed, ik ben wel weer klaar met al dat getikkel dus ik voeg nu nog een fijn plaatje toe van spelende honden in het water van Chaloklum en van lieve menschjes in het water van koh Chang, want dat is toch één van de mooiste dingetjes im Leben: happiness en gelukzaligheid!
En Chok Dee Kap mensen!
En ik ga ff lekker inclusief afsluiten, geleuter man 😉 met al die working girls, freelancers, katoys, ladyboys, die er uiteraard mógen zijn en wat dies meer zij:
‘Doe lekker je ding, maar ben niemand tot last. Zo!’
Liefs,
Michiel
Zondag 17 december 2023, 5e episode…
BOEM BOEM BROEKIE, uw OCEAN MAN en FULLTIME-VAKANTIEGANGER 😉 HEEFT HET ALOUDE LUMMELEN TOT EEN WARE KUNST VERHEVEN, lol!
Een hele goeiesmorgens lieve menschjes. Sorry jullie hebben al een tijdje niks van mij gehoord, maar dat komt omdat ik rete druk ben met het aloude lummelen én niks doen ;-)) haha maar ik zal jullie nu een beetje meenemen met wat kiekjes onderweg gemaakt vanaf Pattaya naar Koh Chang, waar ik nu weer overheerlijk niks zit te doen behalve dit getikkel, lol! Maar op deze manier word ik dagelijks wakker beste mensen. En ik heb een paar dagen geleden een heuse French-Coffee-Press aangeschaft, dus sindsdien uw geliefde Ocean Man heeft cheap cheap home made bakkies pleur 😉 haha dus kijk eens even, heelak gewoon!
Hoe dan ook mensen, het eigenlijke lummelen begon op het strand van Pattaya. Ik had mezelf veur 100 bahtjes op zo’n fijn sunbedje getrakteerd en ziehier: de Holy Feet van de Ocean Man ;-))) lol!
en het blije ei wat er bovenop zit haha, met zijn kristaloogjes zoals mijn hete ex Marije altijd zei… lol mucho lol!
En het hartje van Broekie maakt altijd een sprongetje van blijdschap als hij iets rozigs ziet… Kijk dan! Super vet.
Toen ik in Pattaya was ging trouwens mijn ketting weer eens stuk toen ik voorover boog om een zwerver wat geld te geven. Hilariteit alom natuurlijk, maar ik hoefde gelukkig maar 7 of 8 kralen op te pakken. De volgende morgen toen ik naar Koh Chang vertrok, kreeg ik nog de enig ontbrekende van een heul lief en lekker dienstertje, waar ik al mee had afgesproken om de volgende keer dat ik er zou zijn met haar wat te gaan drinken, lol: een mooie roze kraal. Vervolgens heb ik hem weer op mijn gemakkie gemaakt in mijn resort Gu Bay …
Maar het houdt je natuurlijk ook van de straat hè ;-))))? haha lol mucho lol!
en…. done!
Ik lummel dus lekker een beetje aan, doe gewoon de dingetjes die op mijn pad komen, kortom: I go with the flow. Zoals ik ook praktisch élke dag deze allerbeste Tom Yam Seefood ever oppeuzel van weer maar 100 baht van een super lieve familie uit Cambodia met een restaurantje in Lonely Beach…
Enfin, ik ga er ook best wel eens op uit, als ik niks meer te lummelen heb haha lol om lekkere strandwandelingen te maken en het voorbijtrekkende leven te aanschouwen. Twee olifanten die tot hun grote schik lekker het water in mochten. Echt zó fijn om te zien, ze kirde gewoon van plezier!
en op het volgende strandje waren ze al in kerstsferen…
en toen kwam ik deze jongens op het strand van Nature beach tegen. Ik vraag: “Germans?” haha “Ja ja genau!” was hun antwoord en we hebben staan gieren van het lachen, lol mucho lol! En ach, iedereen doet maar wat hè ;-))))
En ‘s avonds mijn nieuwe Belgische vriend Gijs op stage; jongleren met vuur sjebeng…
En joh, weet je wat? Ik kwam eergister in Lonely Beach pardoes Sonia tegen; een Franse vakantieliefde van 6 jaar geleden hier op koh Chang. Gewoon in het wild, was een super gezellig weerzien. We hebben altijd contact gehouden, maar kort voor ik vertrok kreeg ik maar één streepje; haar foon was stuk gegaan, etc etc was geen kwade opzet in ieder geval 😉 Maar oh my Boeddha, ze was niet best opgedroogd. Ze zag er stiekem uit als een heuse clochard en haar tanden vielen er bijkans uit. No gooooood 🙁 Ik zeg tegen haar what did you do to your teeth? You are such a beautiful woman, but with these teeth can not? Ja zei ze… I know, but I’m really afraid for the dentist… Ai ai ai lieve mensen, maar goed we hadden het super gezellie zoals jullie kunnen zien voor de altijd gezellige minimart…
Hoe dan ook, de prijs van één nacht op Gubay resort heeft Remco mijn vriend en de eigenaar verhoogd naar 600 baht als gevolg van die achterlijke Cojona-ellende en dit was nog een vriendenprijsje zei hij, hij kan ze voor 950 kwijt. Dus ik ben op zoek gegaan naar iets anders én gevonden dus iedereen blij. Remco, ik én Andy mijn nieuwe Guesthouse-patron uit Engeland. Ik kan weer vanaf minuut nul lezen en schrijven met hem. Echt een super kerel met een hart van goud. Ik blijf hier tot 3 januari voor maar 550 baht per nacht, inclusief motorbike. Helemaal top, dikkie prima! Hij heeft 3treesguesthouse 6 jaar geleden gekocht en alles zelf met zijn Thaise vriendin en een trosje Cambodianen opgebouwd. Onder andere een prachtige tuin en daar istie weer: in Balinese stijl 😉 lol!
In het echt is de tuin nog véél mooier dan op de foto, gemaakt met een ouwe Samsung van minimaal 5 jaar oud 😉 Mijn bungalowtje zit links aan de achterkant, maar ik heb de voorkant mét de geweldige bloemenzee al gereserveerd voor in april volgend jaar.
Morgen ga ik een beetje heerlijk aanklooien of lummelen in en rond de mijne. Eerst ga ik ff sporten bij de buren; het Mercure hotel mét een geweldige Gym dan een handwasje draaien, lakens uitkloppen, beetje vegen en meer van die dingetjes. Eigenlijk net als in Utrecht, maar nu met een lekker weertje erbij haha.
En vanavond om 23.30 uur gaan we Premier League kijken: Liverpool tegen Manchester United en een paar lekkere Changetjes wegtikken. En waarom ook niet, iedereen deed maar wat, toch ;-)? en dan heb ik nog een fijne foto van een zonsondergang gemaakt op de dag dat ik mijn ketting weer maakte…
en ik besluit dan maar met de gevleugelde woorden, aan iedereen:
‘Lummel maar raak voor een knaak! Sure! Can do ;-)’
Warme groet,
Michiel X
Zondag 17 november 2023, 4e episode…
LIFE IS BEAUTIFUL, TINDERELLA DATE “RIKA-STYLE” BANGKOK, ZELFLIEFDE EN JE 1e GEVOEL VOLGEN…
een goeiesmorgens lieve mensen, het gaat allemaal zijn gangetje best en mijn leven is nog steeds prachtig! Er gebeurt weinig bijzonders, behalve dan dat alle dieren én mensen mij simpelweg gelukkig maken. Just the way they are :-)! Ik wilde alleen niet weer met zo’n afgezaagde koffiefoto beginnen, dus had bedacht om maar eens een paar mooie dierenfoto’s te plaatsen vanaf het strand van Hua Hin. Kijk, zó ziet vrede eruit. Een lief hondje die lekker ligt te tukken op het strand…
En nog meer lieve diertjes…
Goed lieve mensen, ik geniet uiteraard nog steeds met volle teugen en dat bleef niet onopgemerkt 😉 Van alle kanten krijg ik maar complimentjes, zo van: “I can see you are a good man and you have a big heart!” Ook die transsexueel van zo meteen zei tegen me: “I feel you have no ploblems and enjoy life vely vely much…” Yep that’s right, maar hoe kan het ook anders hè, als je deze stralende gozer – van binnen én buiten – tegenkomt 😉 lol!
Ja, ik wéét het mensen… dit is natuurlijk weer een stukje eigenpijperij, maar het is voor een groter doel! Ik blijf alle mensen ook maar uitleggen dat ‘problemen’ niet bestaan en dat er alleen maar een bepaalde situatie is, die je desgewenst wilt veranderen of niet zoals Eckhart Tolle dat ook zegt in zijn beroemde boek: ‘De kracht van het NU’. De meesten mensen blijven je dan nog steeds glazig aanstaren, maar ach, ik stop dan maar met praten want mijn ZIJN zegt genoeg. En zo is het 🙂
Oké, het was tijd to move on, dus ik ben afgelopen vrijdag weer terug naar Bangkok gegaan om een paar dagen te chillen, alvorens ik naar Koh Chang ga via het altijd lollige Pattaya. En er was nog een bijkomende reden; ik zou een date hebben met een leuke vrouw van Tinder. We hadden vrijdagavond om 21 uur afgesproken in restaurant/bar 8855 at Sukhumvit soi 8. Daar wilde ze afspreken. Ik had me te pletter gehaast om het te halen, maar ik zat er stipt om 21 uur. Twintig minuten later kwam zij aanlopen en mijn aller- allereerste split-second-gevoel, zei me dat ze of hem of hullie het niet zou gaan worden. Want uw Ocean Man of doorgewinterde sex-toerist haha lol, voelde metéén dat er iets niet klopte ;-). Maar goed, je bent natuurlijk de beroerdste niet en je hebt voor hetere vuren gestaan, dus ach we geven het een kans en we begonnen met een drankje…
We kletsen wat over ditjes en datjes en we vermaakten ons dikkie prima. Op een gegeven moment kusten we elkaar ook lekker en paar drankjes verder gingen mijn gedachten terug naar Rika uit Amsterdam, een transseksuele vrouw waar ik een tijdje mee gelopen heb. Super leuk en gezellig hebben wij het altijd gehad en de sex was ook altijd zéér geil en bijzonder! Toch Rika ;-)? haha lol mucho lol! Ze wilde uiteraard ook een roos hebben, die ik maar heb gekocht van zo’n lieve straatverkoper. En zie hier…
Goed, ik moest het toch vragen. “Did she used to be a man?” “Nee, zei ze… ze was een real woman” Jaja, maak dat de kat maar wies ;-)! haha. Hoe dan ook, ik was inmiddels toch wel behoorlijk jippig geworden, iets dergelijks was alweer een tijdje geleden en ze wilde wel mee naar mijn hotel. Ik zei er wel meteen bij most probably, want ik was inmiddels ook beheurlijk moe van de reis en alles.
Máár: ze had een pasje die ze de hele tijd maar aan de oberin gaf die hem inscande, etc etc… Ze bleef ook maar glazen rode wijn bestellen, plus dat ze stiekem een verdomd dure zalmsalade bestelde (maar eerlijk is eerlijk, wél heul lekker!) die op het eind nog werd gebracht. Goed, de rekening was een rib uit mijn lijf, maar soi het was voor het goede doel ;-).
Voordat we naar mijn hotel zouden gaan, wilde ze nog samen een voetmassage gaan doen in een bepaalde massageshop? Yes, to feel more relaxed en evelything en bla bla bla… Ik zei: no no I don’t want that, let’s go…
Welnu, ze bleef maar zeiken over die voetmassage en toen viel het kwartje definitief bij mij; this was a NO GO 🙁 Zij of hij ‘gebruikte’ mensen om geld te verdienen middels dat commissie-geleuter. Op zeker! Mijn allereerste split-second-gevoel kwam in het volle licht te staan. Ik heb afscheid genomen en haar de volgende dag een lief appje gestuurd over onder andere dat pasje, voetmassage en alles en dat het leuk was om haar ontmoet te hebben en dat ik haar een fijn “see you when you see me” heb toegewenst…
En nu vraag ik je toch? Ze blijft me nu maar appjes sturen van: ‘I miss you’ en ‘please come to me!’ en bla bla bla…. misschien later nog wel een keer, maar zonder dure wijntjes en alles. Afijn, jullie begrijpen het wel 😉
Mensen, dit is toch allemaal geweldig?! Je maakt het mee. Alleen maar mooie mensjes die er het beste van proberen te maken. Welke mafkees heeft dit toch ooit bedacht hè? Ik weet het écht niet, maar mijn slotoverweging gaat de lading helemaal dekken:
“Life is beautiful and so are you!!”
Liefs,
Michiel
Zondag 19 november 2023, 3e episode…
GENIETEN GENIETEN GENIETEN in de GANGBANGBAR ;-)))
een goeiesmorgens lieve menschjes, ik hoorde dat het in Nederland op dit moment hondenweer is, dus een fijn stukje van ondergetekende lijkt mij wel welkom haha en zo word deze Ocean Man slash Fulltime-vakantieganger elke dag wakker met een super extra hot mak mak café Latte 😉
Maar de tering lieve mensen, wát heb ik het heerlijk en wát ben ik toch gelukkig! Dit moet mij toch even van het hart. Nu moet ik eerlijk bekennen dat de omstandigheden uiteraard ook een behoorlijke duit in het zakje doen, maar deze Ocean Man verdrinkt er bijkans in. Zucht… Zo fijn :-)! Ver weg ook van alle woke-waanzin en gendergekkigheid in Nederland. Beter!
Ik ben stiekem ook best wel van mijn dagelijkse ritueeltjes, dus hier volgt een dag uit het leven van een fulltime-vakantieganger 😉 lol!
Als ik wakker word drink ik eerst één zakje oploskoffie, die elke dag aangeleverd worden, want ik ‘moet’ van mezelf eerst een lekkere strandwandeling maken van een minuut of 30 (sixpack-workout haha 😉 naar mijn favoriete shopping-mall van de foto. Voor de eerste koffie behoefte. En in het ‘Balinese straatje’ naar zee koop ik dan bij een super lief stel een lekker kippenpootje om de ergste trek te stillen. Zie hier…
Goed, ik loop verder, ga het strand weer op en ik ontplof bijna van geluk! Laat ik er eens een fotootje van maken 😉 haha moeten jullie nou eens kijken. Schitterend!
En zoals jullie wel kunnen zien; genieten geblazen!! En als ik dan bijna bij mijn fijne, koele shoppingmall ben maak ik natuurlijk een heerlijk plonsje in zee 🙂 Ik droog me af en fatsoeneer mezelf een beetje en dan begint het met die eerste foto van hierboven. Na drie stuks gedronken te hebben ga ik naar beneden om te ontbijten met een overheerlijke Tom Yam Kai vers voor je ogen gefabriceerd veur 45 baht, één eurootje…
En als ik hem op heb laat ik mijn ‘lunch-take-away’ klaarmaken. Een flied lice chicken, die ik dan vlak voor mijn lange beachwalk rond 15en lekker opsmikkel.
Jullie vragen je natuurlijk af wanneer de gangbang nou komt 😉 haha lees rustig verder die komt vanzelf, lol.
Op de terugweg van mijn lange strandwandeling drink ik vaak rond de klok van 17/18 een lekkere Chang of Leo in de authentieke Thaise beachbar slash restaurant Chansawang. Kortom: deze Ocean Man heeft werkelijk niets te klagen…
Goed, ik ga douchen en eet verse ‘steamed mussels’ en een heerlijke ‘morning glory’ (groene lange groenten met rode peper en alles) ook weer voor drie keer niks en besluit om maar weer eens een klein rondje te gaan lopen en te kijken wie of wat er op mijn pad komt…? Tot mijn grote vreugde beland ik in een heuse Gangbangbar haha zo fijn ;-)!
Er was één leuke meid binnen die stond te poolen met een of andere Zwitser, een leuke vent, dus ik vraag in lichtelijke extase;
“What time does the Gangbang start? And will it be with you, sweetheart? Do I need to register or ;-)?” Hahaha
Oh my Boeddha, wat hebben we gelachen met zijn vieren. De grappige gay-homosexual die achter de bar stond kwam ook niet meer bij. Ze zag er best goed uit en had een paar mooie tieten hangen, dus ik vroeg haar: natural of fake? Fake of course was the answer, maar dat mocht de pret natuurlijk weer niet drukken. En ik heb vervolgens met haar een paar potjes pool gespeeld en alles was goed. Meer dan goed.
En dit alles ergens in dit kermisstraatje waar ik ook nog op een ‘No-name bar’ stuitte.
In Utrecht hadden we een super lief en mooi poesje, die we voor wijlen Pivo, een geweldige kat uit Palolem India, erbij hadden gehaald, maar we konden niet op een passende naam komen? Ik bedacht me dat ik eerder in Thailand ergens een bar met deze naam had gezien. Dus ze heette sindsdien No-name wat perfect bij haar paste, ze was lichtelijk ‘ongrijpbaar’. Helaas heeft een valse onderhuurder haar zonder mijn toestemming weg gegeven, wat mij op deze momenten nog steeds een klein traantje doet laten, snif snif. Dit nare verhaal staat ook in mijn boek “Beschikbaar voor Het Leven…” en geloof me of niet, als ik dit zit te tikkelen klinkt pardoes hét Pivo nummer ‘Someone like you’ van Adele uit de speakers. Ik word er een beetje weemoedig van, maar het is tegelijkertijd ook zó mooi. It’s just Life happening…
Goed lieve mensen, ik ga er weer een eindje aan breien. Wel weer genoeg getikkeld, life is out there en níet achter je laptop :-)! dus ik ga zo weer mijn dagelijkse biertje drinken op het strand en het volgende lijkt mij wel duidelijk:
“Wat je ook maar aan het doen bent, geniet er maar van, want een ander doet het niet voor je ;-)!
Have a wonderful day ondanks de regen en
Liefs, Michiel
Zondag 12 november 2023, 2e episode…
ARRIVEZ HUA HIN, WONDERFUL BEACH, TINDERELLA GUESTHOUSE LOL EN LAATSTE KEER MONDKAPPIES NO GOOOOOOOD 🙁
Een goeiesmiddags lieve mensen, ik ben afgelopen donderdag aangekomen in prachtig Hua Hin, een klein kustplaatsje op 3 uur van Bangkok en ik zit dit nu te tikkelen in het restaurant van mijn guesthouse…
Als ik ergens aankom heb ik nóóit iets van tevoren geboekt; ik volg mijn instinct en ik vind altijd na 1, 2 of 3 uur al zwetend mijn super fijne en leuke onderkomen. Met de allerliefste staff van de hele wereld én op maar 2 minuutjes lopen van het strand; de New Palada. Check it out! Ze vroegen 750 baht per nacht maar ik heb het terug weten te bargainen tot 650, slechts 16,50 eurootjes. Maar ik blijf natuurlijk minimaal een week en ik plak er aanstaande donderdag gewoon weer een weekje aan vast, dat weet ik nu al… Gosh, me love Hua Hin!!
En kijk toch eens wat een prachtige lomantische porno-suite met alles erop en eraan, dat schreeuwt toch om een leuke Tinderella ;-)? Haha, gister een klein Tinderlijntje uitgegooid maar ze wilden (nog) niet echt happen. Ach ik ben de 50 inmiddels gepasseerd, dus het zal allemaal wel. Komt vanzelf is mijn ervaring. Max twee weken ;-)) lol!
Maar ik snap wel waarom de King hier zijn 1e buitenverblijf heeft, want oh my Boeddha wát een heerlijk strand hebben ze hier! Het doet me denken aan Bali en Goa; zo’n leuk straatje naar het strand, motorbikes parking en een ellenlang strand met een paar kleine barretjes ter plaatse. En deze Ocean Man like it vely vely much!! Lookie lookie…
en een paar meter zuidwaarts heb ik mijn plekkie gevonden voor het sunset biertje en ben ik dikke vriendjes geworden met de kastelijn, die géén enkel woord Engels spreekt, maar dat mag de pret uiteraard niet drukken…
Het is echt zo’n fijn strand. Ik heb maar even bedacht dat ik elke dag heerlijk een paar km ga lopen, dus sixpack is coming 😉 haha
Hoe dan ook, toen ik aankwam heb ik eerst lekker gedouched en ben toen een beetje gaan dwalen door Hua Hin en of de duvel ermee speelde werd ik spontaan richting één van de strips gezogen met dames van vertier, leuke woordspeling 😉 dus daar ging ik…
en deze chick was van Tinder. Ze vroeg me of het mij uitmaakte dat ze een working-girl manager was? Welnee antwoordde ik maakt mij kein flaus aus; been there done that, doing it tomollow lol, maar tegenwoordig zitten ze ook de Godganse dag op hun telefoon no goooooooood, maar dit is ‘r… nou vraag ik je toch? Champo heet ze van de shampoo haha…
Goed, na een paar kleine biertjes gedronken te hebben ben ik maar weer op huus oan gegaan, want ik was inmiddels doodop en heb mijn 1e nachtje in the New Palada heerlijk getukt…
Dan toch nog een allerlaatste keer over die achterlijke mondkappies; ik zie er in Bangkok en zélfs in kustplaatsje Hua Hin echt veel te veel 🙁 Ik vind het zó sneu voor deze menschjes dat ze na dik drie jaar nog steeds niet door hebben dat ze zijn bedonderd met een van de allergrootste misdaden der mensheid; het Covid bedrog. Maar ik kan er écht met mijn kop niet meer bij, dat je zo’n enorm onding de hele dag voor je snufferd hebt. Voor je mond en je neus. Kijk en huiver. Ik vroeg aan die fijne jongen of ik een foto mocht maken van hem, ik dacht eens even kijken of hij z’n kapje afzet, maar nee hoor geen enkele aanstalten, het hoorde gewoon helemaal bij hem… en dat meisje van een jaar of elf, misdadig is het…en de rest…. ach, laat ook maar. Heb medelijden.
en deze laatste lieve vrouw staat de hele dag in dat straatje op weg naar het strand met frisse zeewind door haar haartjes; ze is reddeloos verloren, helaas 🙁
Welnu lieve mensen, ik ga er een eind aan breien. Met al die ellende in de wereld, nu dan weer in Gaza waar al 6000 (!!!) lieve kinderen het leven hebben gelaten, om de tranen van in je ogen te krijgen, besluit ik maar om te zeggen, dat eenieder het lichtpuntje in de wereld is en bij elke stap die je zet aan vrede kunt denken… Het klinkt heel afgezaagd, maar zoals ik ‘bij toeval’ mijn vredesteken maakte achter mijn laptop op de eerste foto, wens ik simpel:
Vrede op Aarde 🙂!
Liefs,
Michiel
Zondag 5 november 2023
ARRIVEZ BANGKOK, MONDKAPPIES, KAPPERTJE GEPAKT EN BIERTJES GEDRONKEN…
Goeiesmorgens lieve menschjes,
terwijl het in Bangkok met bakken tegelijk uit de hemel komt, schrijf ik hier mijn 1e blog. Prima weertje trouwens om hiermee te gaan stoeien als bekende digibeet, al zou een leuke en lekkere vrouwspersoon natuurlijk ook volstaan 😉
Enfin, afgelopen donderdag aangekomen in Bangkok na een fijne vlucht met Austria Airlines. Aangezien ik in planes altijd rode wijntjes drink had ik voor de zekerheid op de airport maar alvast een fles gekocht voor 11 eurie, want tegenwoordig moet je overal voor alles maar dokken. Dus na een uurtje ging ik eens checken bij de crew achterin en Chris – de purser én schattige gay homosexual – zei me dat ze on their way waren en dat het wel goed ging komen. Het eten werd inderdaad snel opgediend en ik kreeg een paar wijntjes. Die waren natuurlijk zo op, dus ik weer naar the back of the plane to ask for more? No no zei een bloedmooie stewardess van mijn leeftijd, we don’t want a drunken passenger on board, dus ze gaf mij een allerlaatste glas en liet een behoorlijke slok achter in de fles. Ik zeg: what you do? Please give me the last zip from the bottle, don’t be a pussy, waarna ze in de lach schoot en de fles leegschonk. Uiteraard werd ik al snel dikke vriendjes met lieve Chris die mij op mijn wenken bediende en mij vele wijntjes schonk. En tussen de bedrijven door had ik uiteraard mijn eigen fles ook soldaat gemaakt. Al met al een zeer geslaagde vlucht, al was er wel één super leuke stewardess van ongeveer 35 jaar, die op de gehele vlucht nóg steeds een mega grote muilkorf voor haar mooie gezichtje droeg. Werkelijk om tranen van in je ogen te krijgen, té sneu snif snif. Trouwens, hier in Bangkok wemelt het er nog steeds van. Knettergek!
Die foto van dat lekkere koffietje verkeerd is by the way van vrijdagmorgen jongstleden. Ik wilde eigenlijk naar het tentje daar tegenover van een lieve wat oudere Thaise vrouw met haar man en dochter, maar die is compleet opgedoekt. Haar man had trouwens ook een herseninfarct gehad; hij kon niet meer praten en zijn rechterkant was gedeeltelijk nog verlamd. Same same like me dus, maar zó jammer, er kwamen alleen maar locals…
Goed, het is verdomde heet hiero en ik zweet me werkelijk kapot, dus heb ik gelijk even een kappertje gepakt en voor maar 120 baht, zo’n 3 euro mocht de barbier van dienst zich uitleven met standje drie en ziehier het resultaat, lol mucho lol!
All right, ‘s avonds maar even een klein biertje gaan drinken met Nik, een goede vriend uit Nederland op Sukhumvit soi 7 in de gezellige “Drop In”, een lady bar van een goede Thaise vriendin en néé niet zo’n vriendin haha, al weet je dat bij mij natuurlijk maar nooit ;-)) lol!
Oké lieve menschjes, ik ben van plan elke blog af te sluiten met een gezegde, quote of een mooie levenswijsheid al dan niet zelf bedacht 😉 en ik vind de volgende wel toepasselijk:
“Take it easy…, but take it!”
Liefs,
Michiel